Oleándole é un colectivo que combina dous estilos de música con raíces profundas: o jazz e o flamenco. Neste espectáculo, o cante e o baile flamenco dialogan coa improvisación jazzística, bebendo cada un da fonte do outro nunha simbiose potente e creativa.
Tamén é o punto de encontro dalgúns dos mellores artistas de jazz e flamenco de Barcelona. Estes artistas de contrastada solvencia e unha longa traxectoria, con proxectos persoais, acoden a Oleándole para ampliar os seus discos, atraídos por esta aventura de música gratuíta e gratificante.
Oleándole, ademais das súas orixinais composicións, adapta os estándares de jazz, a música de cine, as cancións soul e pop aos ritmos flamencos, alternándoos con cante e baile flamenco puro, creando unha orixinal, virtuosa "fisión" de xéneros e xubilosa.
Oleándole é un grupo de jazz flamenco fundado e liderado polo percusionista e compositor Ramón Olivares, figura emblemática da escena barcelonesa. Está formado por algúns dos mellores músicos de ambos os mundos, jazz e flamenco, que se sumaron ao seu proxecto.
Oleándole interpreta estándares de jazz ou música popular, en clave flamenca, é dicir, adaptándose aos estilos flamencos: soleá, seguiriyas, bulerías ou tanguillos, grandes cancións doutros autores para darlles un aire totalmente novo. A proposta de Oleale é unha nova e orixinal achega á fusión de ambas músicas, que xa conta cunha longa tradición, pero que nunca fora destilada con esa profundidade e “saber facer”.
Para este espectáculo homenaxe a Wayne Shorter, un dos mellores compositores vivos do jazz contemporáneo, o grupo seleccionou sete das súas composicións, máis unha orixinal de Ramón Olivares, e sométeas a unha magnífica, innovadora e persoal interpretación.
O proxecto reúne a máis de 30 intérpretes, algúns deles coñecidos no panorama do jazz flamenco, como Jorge Pardo (última xira de Chick Corea) e Carles Benavent, membros do sexteto de Paco de Lucía dende hai anos, novos talentos como o guitarrista. Marc López, Juan José Villar (da dinastía flamenca dos Villar) ou Luís de la Fefa, un cantante de gran calado, xunto a outros solistas da órbita do jazz como Albert Bover, Benet Palet, o gran guitarrista Jordi Bonell, o saxofonista Martí. Serra, e así ata trinta artistas contribúen, con esta homenaxe a Wayne Shorter, a abrir unha nova vía do jazz flamenco.
Destaca tamén o traballo dos arranxistas, cinco deste disco: Jordi Gaspar, Narcís Vidal, Lluc Casares, Josep M Durán e o gran Joan Albert Amargós, gran coñecedor do flamenco grazas ao seu traballo con Camarón de la Isla e Miguel Poveda. por exemplo, e que coas súas orquestracións crean un marco tímbrico de carácter orquestral.
“Wayne Shorter goes flamenco” é unha fenomenal suma de talentos que, froito dun gran traballo colectivo, dannos unha reinterpretación destas pezas de Shorter, que a partir de agora escoitaremos doutra maneira.